بازنگری روش مونونوبه - اوکابه و ارایه راهکاری مکمل در طراحی لرزه ای دیوارهای حایل

از آنجا که دیوارهای حایل به عنوان بخشی از ساختار حمل و نقل جاده ای در بسیاری از موارد سهم قابل توجهی را در هزینه تمام شده راهها و همچنین ایمنی جاده ها در شرایط زلزله خیز کشور بر عهده دارند، تخمین دقیق تر نیروهای فشار جانبی خاک بر دیوارهای حایل در حالت زلزله و در نتیجه ارایه یک طرح ایمن و در عین حال اقتصادی بسیار با اهمیت است. در این ارتباط روش مونونوبه- اوکابه در تخمین نیروهای فشار جانبی خاک در حالت زلزله با وجود قدمت زیاد همچنان جزء متداول ترین روشهاست که توسط مهندسین سازه و ژئوتکنیک در طراحی دیوارهای حایل مورد استفاده قرار می گیرد. این روش که با ارایه یک حل بسته ریاضی روابطی را برای محاسبه نیروهای فشاری فعال و منفعل وارده بر دیوار در حالت لرزه ای در اختیار می گذارد، مبتنی بر فرضیاتی است که علیرغم ساده سازی مسئله در برخی موارد مشکلات محاسباتی را برای کاربران ایجاد کرده و یا منجر به عدم تخمین درست نیروها و در نتیجه غیراقتصادی و یا غیر ایمن شدن طرح دیوار می شوند. از مهم ترین محدودیتهای این روش می توان به هندسه ساده نیمرخ زمین در پشت دیوار، ناتوانایی در وارد کردن نقش پارامتر چسبندگی خاک و همچنین در نظر نگرفتن سطح آب زیرزمینی اشاره کرد. در این تحقیق سعی شده است با رجوع به تئوری اصلی کولمب در محاسبه فشار جانبی خاک بر دیوارهای حایل و بر مبنای روش محاسبات تکراری گوه های لغزشی، کلیه محدودیتهای بالا در روش مونونوبه- اوکابه رفع شود.